می رسد روزی که فریاد وفا را سر کنی بوسه بر عکست زنم ترسم که قابش بشکند قاب عکس توست اما شیشه عمر من است بوسه بر مویت زنم ترسم که تارش بشکند تار موی توست اما ریشه عمر من است خداحــــافظ نگو وقتی هنوز در گیــر چشماتم خداحافــــظ نگو وقتی تا هرجا باشی هـمراتم تو اون گرمای خــــــورشیدی که میری رو به خاموشی نمــــی دونی چـــقدر سخـــته شده ســـرده فرامــــــوشی شـبی که کـــــوله بــارت رو میــون گریـــه می بــستی یه احساسی به من می گفت هنوزم عاشــــقم هســـــتی چرا حالــت پریـــشونه چـــــرا مایوس و دلسردی خداحــافظ نــگو وقتی هـــنوزم میشـــــه برگردی تو یــادت رفته اون روزا یکی تنها کــست میشد خداحــــافظ که می گفتی خـــدا دلواپست می شد
می رسد روزی که احساس مرا باور کنی
می رسد روزی که نادم باشی از رفتار خود
خاطرات رفته ام را مو به مو از برکنی
می رسد روزی که تنها ماند از من یادگار
نامه های کهنه ای را که به اشکت تر کنی
می رسد روزی که صبرت سر شود در پای من
آن زمان احساس امروز مرا باور
| Design By : Pichak |
تقدیم به خودم و دوستانی که تنهام گذاشتن
LinkDump
